W sprawie rozwodowej możliwe jest skierowanie do mediacji (przez sąd lub na wniosek stron) na każdym etapie jej trwania. Dopuszczalna jest również sytuacja, w której mediacja odbędzie się dwukrotnie – jeśli pierwsza nie przyniesie rezultatu, a jednak pojawi się później szansa na uzyskanie porozumienia, to sąd dopuści kolejną
Sąd musi ustalić że nastąpił rozkład pożycia nawet wtedy, gdy małżonkowie ustalą w drodze porozumienia, że takie więzi pomiędzy nimi ustały. Dlatego w każdej sprawie o rozwód – nawet za porozumieniem – sąd będzie musiał wyznaczyć rozprawę i przesłuchać małżonków celem ustalenia, że rzeczywiście nastąpił trwały
Decydując się na powołanie świadka, warto więc wybrać zaufaną osobę, która złoży zgodne z prawdą zeznania i wesprze stronę w toczącym się postępowaniu. Kancelaria Adwokacka. Małgorzata Wielgus. adres: ul. Chopina 12/2, 20 – 023 Lublin. telefon: 691 395 793. e-mail: wielgus.m@o2.pl. Godziny pracy: pon-pt: 8:00 - 16:00.
Chwali się wszem i wobec swoim "wyższym wykształceniem" i posługuje uzyskanym dyplomem. Nawet na sprawie rozwodowej oznajmił, że ma wykształcenie wyższe, ale się wtedy nie odezwałam, chociaż dławiła mnie ta jego "prawdomówność". Nie mam dowodów, że "jego praca" jest kupiona ale o tym wiem- byłam tego świadkiem.
W jaki sposób zaoszczędzić na sprawie rozwodowej? Najważniejsze jest ustalenie większości szczegółów już z góry. W ten sposób można zmniejszyć ilość potrzebnego czasu do sprawy rozwodowej. Honoraria adwokackie można opłacić od razu z góry i w ten sposób od razu aktywa zostaną pomniejszone o tę kwotę.
pytania jakie mogą mnie zaskoczyc na rozprawie rozwodowej 2. orzeszki-co to znaczy "tu sobie radzisz całkiem szybko"? Ja tez coraz bardziej przekonuje sie do odpuszczenia sobie udowadniania winy. Juz teraz jestem w kiepskiej formie a co dopiero po 3 latach walki z nim. Najbardziej
. Wskazane przez Panią zagadnienie uregulowane jest w art. 261 Kodeksu postępowania cywilnego ( zgodnie z którym: „§ 1. Nikt nie ma prawa odmówić zeznań w charakterze świadka, z wyjątkiem małżonków stron, ich wstępnych, zstępnych i rodzeństwa oraz powinowatych w tej samej linii lub stopniu, jak również osób pozostających ze stronami w stosunku przysposobienia. Prawo odmowy zeznań trwa po ustaniu małżeństwa lub rozwiązaniu stosunku przysposobienia. Jednakże odmowa zeznań nie jest dopuszczalna w sprawach o prawa stanu, z wyjątkiem spraw o rozwód. § 2. Świadek może odmówić odpowiedzi na zadane mu pytanie, jeżeli zeznanie mogłoby narazić jego lub jego bliskich, wymienionych w paragrafie poprzedzającym, na odpowiedzialność karną, hańbę lub dotkliwą i bezpośrednią szkodę majątkową albo jeżeli zeznanie miałoby być połączone z pogwałceniem istotnej tajemnicy zawodowej. Duchowny może odmówić zeznań co do faktów powierzonych mu na spowiedzi. Jak z tego wynika, osoba wezwana w charakterze świadka ma obowiązek złożyć zeznania. Chcąc jednak chronić więzi rodzinne, ustawodawca przyznał osobom bliskim stronom prawo do odmowy zeznań. Z tego uprawnienia mogą skorzystać wyłącznie osoby wymienione w § 1. Osoby wymienione w § 1 mogą być świadkami, jednak przed złożeniem zeznań sąd powinien pouczyć je w sposób dla nich zrozumiały o prawie do odmowy zeznań i do odmowy odpowiedzi na pytania. Odmawiając zeznań, wystarczy powołać się na łączące świadka ze stroną pokrewieństwo lub powinowactwo. W razie wątpliwości sąd powinien zweryfikować twierdzenia strony i świadka w tym przedmiocie, a nawet zażądać przedstawienia właściwych aktów stanu cywilnego. Oświadczenie, że świadek chce skorzystać z prawa do odmowy zeznań, jest odwoływalne i może być złożone zarówno na piśmie, jak i ustnie do protokołu, jednak najpóźniej w trakcie składania zeznań. Złożone zeznania nie mogą być uznane za niebyłe, jeżeli świadek został prawidłowo pouczony o treści art. 261. Jeżeli świadek odmówił składania zeznań, sąd nie może wyprowadzić wniosków niekorzystnych dla strony, z którą świadek jest spokrewniony lub spowinowacony, ani domniemywać, że osoba ta posiadała wiadomości o faktach niekorzystnych dla strony (por. wyrok SN z 26 października 1971 r., I CR 446/71, Biul. SN 1972, nr 2, s. 27, LexisNexis, nr 325821). Pani jest dla siostry Pani męża, bratową, zaś oczywistym jest, że siostra Pani męża to szwagierka. Moim zdaniem jest ona dla Pani powinowatą. Zgodnie z art. 61 zn. 8 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego: „§ 1. Z małżeństwa wynika powinowactwo między małżonkiem a krewnymi drugiego małżonka. Trwa ono mimo ustania małżeństwa. § 2. Linię i stopień powinowactwa określa się według linii i stopnia pokrewieństwa”. Jak z powyższego wynika, w wyniku małżeństwa nawiązuje się między małżonkiem a krewnymi drugiego z małżonków stosunek powinowactwa. Jednak mąż i żona nie są w stosunku do siebie ani krewnymi, ani powinowatymi. Nie ma też powinowactwa między małżonkiem, a powinowatym drugiego małżonka, np. między mężem a bratową żony. Istnieje jednak powinowactwo między Panią a siostrą Pani męża, które uzasadnia prawo odmowy złożenia zeznań albo odpowiedzi na zadane pytania (jeżeli odpowiedź na to pytanie skutkuje okolicznościami wskazanymi w tym paragrafie), gdyż od prawa do odmowy złożenia zeznań trzeba odróżnić prawo do odmowy odpowiedzi na pytanie (art. 261 § 2 W tym przypadku świadek obowiązany jest zeznawać, a może jedynie uchylić się od odpowiedzi na konkretne, zadane mu pytanie. Takie uprawnienie przysługuje świadkowi, jeżeli zeznanie mogłoby narazić jego lub jego wyżej wymienionych bliskich na odpowiedzialność karną, hańbę lub dotkliwą i bezpośrednią szkodę majątkową albo jeżeli zeznanie mogłoby być połączone z pogwałceniem istotnej tajemnicy zawodowej. Co do świadków w sprawach rodzinnych przepisy szczególne wprowadzają dodatkowe obostrzenia, gdyż zgodnie z art. 430 Kodeksu postępowania cywilnego – małoletni, którzy nie ukończyli lat trzynastu, a zstępni stron, którzy nie ukończyli lat siedemnastu, nie mogą być przesłuchiwani w charakterze świadków. Podsumowując, wskazać należy, że Pani obowiązkiem jest osobiste stawiennictwo w sądzie w terminie wskazanym w wezwaniu, które Pani otrzymała. Jako bratowej jednej ze stron przysługuje Pani prawo odmowy zeznań, o czym sąd powinien Panią powiadomić przy odbieraniu od Pani danych osobowych (jeżeli zapomni, powinna Pani powiadomić sąd, że jest Pani bratową jednej ze stron i chciałaby Pani skorzystać z odmowy składania zeznań). Jeżeli Pani nie chce zeznawać, warto spróbować skorzystać z tego prawa, albowiem niczym Pani nie ryzykuje. Odpowiadając bezpośrednio na Pani pytania – może Pani odmówić składania zeznań w sprawie rozwodowej i nie ma to znaczenia, kto podał Panią na świadka, gdyż zeznania mogą zaszkodzić jednej ze stron, bez względu czy ten dowód został nawet dopuszczony z urzędu. Musi się Pani stawić do sądu zgodnie z wezwaniem i dopiero przed sądem oświadczyć, że chce Pani skorzystać z prawa odmowy składania zeznań ze względu na to, że jest Pani bratową strony pozwanej. Zgodnie z art. 266 Kodeksu postępowania cywilnego: § 1. Przed przesłuchaniem świadka uprzedza się go o prawie odmowy zeznań i odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywych zeznań. § 2. Przesłuchanie rozpoczyna się od zadania świadkowi pytań dotyczących jego osoby oraz stosunku do stron. § 3. Jeżeli świadek ma składać zeznania, przewodniczący odbiera od niego przyrzeczenie, po pouczeniu go o znaczeniu tego aktu. Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼ Zapytaj prawnika - porady prawne online .
Piszę to pierwszy i ostatni raz, dlatego najlepiej dla Ciebie będzie jak sobie to zapiszesz, wydrukujesz, a najlepiej jak zapamiętasz. To była ostatnia noc kiedy pozwoliłam Ci na niszczenie mojego zdrowia psychicznego. Ostatni raz pozostajesz bezkarny za tą falę połączeń i chorych wiadomości. Skup się, bo drugi raz nie będę Cię ostrzegać i zgłoszę na policji znęcanie się psychiczne. Teraz skup się bardziej, bo rządam od ciebie abyś wysłał mi zdjęcie karty leczenia szpialnego, skoro wylądowałeś w szpitalu taki dokument powinieś otrzymać. Jeśli tego nie uczynisz idę zgłosić na policję i opieki, że szantażujesz mnie udając chorobę, niszczysz mi zdrowie psychiczne oskarżając mnie o wszystkie nieszcześcia świata, które sam na siebie i rodzinę sprowadziłeś. Nie radzisz sobie z samym sobą i stanowisz zagrożenie dla mnie i dzieci. Na koniec wbij sobie do twojej głowy, że jeżeli nie poddasz się leczeniu u psychiatry to wystąpie o odebranie Ci praw rodzicielskich. Skończyłam, nie pisz i nie dzwoń w sprawie innej niż dzieci. Teraz wszystko zależy od Ciebie albo chcesz normalnego rozwodu albo pociągnę Cię do odpowiedzialności za to jak mnie skrzywdziłeś. Nie pisz nic o miłości i rodzinie, bo to co robisz jest jej to pierwszy i ostatni raz, dlatego najlepiej dla Ciebie będzie jak sobie to zapiszesz, wydrukujesz, a najlepiej jak zapamiętasz. To była ostatnia noc kiedy pozwoliłam Ci na niszczenie mojego zdrowia psychicznego. Ostatni raz pozostajesz bezkarny za tą falę połączeń i chorych wiadomości. Skup się, bo drugi raz nie będę Cię ostrzegać i zgłoszę na policji znęcanie się psychiczne. Teraz skup się bardziej, bo rządam od ciebie abyś wysłał mi zdjęcie karty leczenia szpialnego, skoro wylądowałeś w szpitalu taki dokument powinieś otrzymać. Jeśli tego nie uczynisz idę zgłosić na policję i opieki, że szantażujesz mnie udając chorobę, niszczysz mi zdrowie psychiczne oskarżając mnie o wszystkie nieszcześcia świata, które sam na siebie i rodzinę sprowadziłeś. Nie radzisz sobie z samym sobą i stanowisz zagrożenie dla mnie i dzieci. Na koniec wbij sobie do twojej głowy, że jeżeli nie poddasz się leczeniu u psychiatry to wystąpie o odebranie Ci praw rodzicielskich. Skończyłam, nie pisz i nie dzwoń w sprawie innej niż dzieci. Teraz wszystko zależy od Ciebie albo chcesz normalnego rozwodu albo pociągnę Cię do odpowiedzialności za to jak mnie skrzywdziłeś. Nie pisz nic o miłości i rodzinie, bo to co robisz jest jej zaprzeczeniem.
Ola: pytania mogą być różne, zależy to od dociekliwości sędziego, jego inteligencji....np: - na czyim utrzymaniu jest dziecko - czy ojciec dziecka łoży ne jego utrzymanie - czy coś świadkowi wiadomo o sytuacji materialnej matki - czy świadek coś wie na temat zadłużenia ewentualnego - kto zajmuje się dzieckiem - czy świadek jest zorientowany ile m-cznie matka wydaje na utrzymanie dziecka - czy dziecko często choruje - czy rodzice w równym stopniu dbają o zaspokojenie potrzeb dziecka, itp Ola,mogą również padać pytania dotyczące waszego życia rodzinnego, jego rozkładu (czy rzeczywiście nastąpił). Przygotuj się merytorycznie do szczegółowego wyliczania ile na m-c wydajesz na: jedzenie, ubrania, leki, rozrywkę (książeczki, gazetki, zabawki, kino, teatr - itp), higienę, do tego dolicz połowę opłat (jeśli sama je pokrywasz), dolicz koszty wyjazdów wakacyjnych i zimowych w rozbiciu na 12 m-cy). generalnie wszystko spisz lub weź rachunki ze sobą (ich xero 1 zestaw dla sądu, 1 dla pozwanego, 1 dla swojego prawnika), oryginały trzymaj. Gdybyś miała pytania - daj znać na priva. Pozdrawiam
Sąd w trakcie postępowania rozwodowego jest zobowiązany ustalić okoliczności rozkładu pożycia i zbadać sytuację małoletnich dzieci. Pierwsza rozprawa najczęściej jest wyznaczana po upływie kilku miesięcy od złożenia pozwu. Jeśli strona będzie na rozprawie nadal podtrzymywać powództwo, sąd przeprowadzi wstępne przesłuchanie stron. Sąd będzie badał czy więzi fizyczne i psychiczne łączące małżonków trakcie procesu sąd bada od kiedy ustała między małżonkami więź sporadyczne kontakty seksualne małżonków w trakcie postępowania rozwodowego mogą prowadzić do odmowy udzielenia rozwodu. Oczywiście za wyjątkiem sytuacji kiedy kontakty te były bada również w trakcie procesu czy między małżonkami ustała więź gospodarcza, np. czy małżonkowie wspólnie prowadzą gospodarstwo domowe. Jednak samo istnienie więzi gospodarczej nie stanowi przeszkody do uzyskania wstępnym przesłuchaniu stron sąd przeprowadza postępowanie dowodowe, mające na celu stwierdzenie zupełnego i trwałego rozkładu pożycia oraz ewentualnie orzeczenie winy w grę wchodzi dobro wspólnych małoletnich dzieci lub małżonkowie nie zgadzają się co do kwestii winy sąd przesłuchuje świadków. Świadkami mogą być osoby obce, np. sąsiedzi, przyjaciele, znajomi lub członkowie najbliższej sprawach rozwodowych świadkami nie mogą być małoletni, którzy nie ukończyli 13 lat, a w przypadku dzieci stron muszą mieć one ukończone 17 również: Apelacja od wyroku rozwodowego Jeśli sąd uzna, że istnieją widoki na przyszłość może skierować strony do mediacji. Skierowanie do mediacji może mieć na celu nie tylko pojednanie małżonków, ale również rozstrzygniecie spornych kwestii, np. alimentów, sposobu wykonywania władzy rodzicielskiej, kontaktów z dziećmi itp. Strona nie musi jednak wyrazić zgody na celu ustalenia sytuacji życiowej małoletnich dzieci sąd może zarządzić przeprowadzenie wywiadu środowiskowego. Sąd może również skierować rodziców i dzieci na wniosek jednej ze stron lub z urzędu do rodzinnego ośrodka diagnostyczno – konsultacyjnego by ustalić więzi łączące dzieci z każdym z trakcie toczącej się sprawy można zmienić żądanie tzn. gdy wnioskowano o rozwód bez orzekania o winie można zmienić zdanie i wnioskować o orzeczenie rozwodu z winy małżonka. Prawo to przysługuje aż do uprawomocnienia się wyroku wszczęciem postępowania, jak i w jego toku można wnosić o udzielenie zabezpieczenia, tzn. by na czas postępowania sąd wydał stosowne mogą dotyczyć: zabezpieczenia władzy rodzicielskiej nad wspólnymi małoletnimi dziećmi, uregulowania kontaktów rodzica z dziećmi, świadczeń alimentacyjnych, sposobu korzystania ze wspólnego przeprowadzeniu postępowania dowodowego sąd przesłuchuje strony, zamyka rozprawę i udaje się na naradę, która jest tajna. Po naradzie sędzia ogłasza nie ustaje z chwilą wydania wyroku rozwodowego, ale z momentem uprawomocnienia się wyroku, tzn. gdy żadna ze stron nie wniesie również serwis: Rozwody
W poniższym artykule możesz zapoznać się z pytaniami, jakie zadaje sędzia podczas rozprawy rozwodowej, gdy małżonkowie chcą rozwiązać małżeństwo bez orzekania o winie. Takie postępowanie trwa znacznie krócej niż rozwód, który miałby zapaść z jej orzeczeniem. Zazwyczaj można rozstrzygnąć niniejszą kwestię już na pierwszej i jedynej rozprawie. Wymienione zagadnienia nie stanowią żadnej „playlisty” sądów. Przedstawiam Ci pytania, z którymi ja spotykam się w mojej praktyce i które padają najczęściej. Pomijam kwestię pytań o dane osobowe, miejsce zamieszkania, wykształcenie, zawód i dochody. Photo by DESIGNECOLOGIST on Unsplash PYTANIA TE SĄ NASTĘPUJĄCE: 1. Czy jest to pierwszy Państwa związek małżeński? 2. Czy macie Państwo dzieci? 3. Czy są dzieci pozamałżeńskie? 4. Posiadacie Państwo wspólność małżeńską czy rozdzielność majątkową? 5. Czym Pani/Pan kierował/a się przy zawarciu małżeństwa? 6. Gdzie zamieszkaliście Państwo po ślubie? 7. Jak się Wam układało pożycie po ślubie? 8. Jakie były Wasze relacje? 9. Jakie kwestie zadecydowały, o tym że w Waszym związku zaczęło dziać się źle? 10. Czy próbowaliście Państwo ratować małżeństwo? 11. Od kiedy prowadzicie odrębne gospodarstwa domowe? 12. Kiedy ustało między Państwem pożycie fizyczne? 13. Czy Pani/Pana uczucie do męża/żony już ustało? 14. Czy Państwa decyzja o rozwodzie jest przemyślana? 15. Czy są jakieś realne szanse na reaktywowanie Państwa związku? Jeżeli Strony mają małoletnie dzieci, których dobro ze względu na orzeczenie rozwodu rodziców nie jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego, sąd będzie dążył do ustalenia okoliczności dotyczących dzieci Stron i ich sytuacji. PYTANIA DO STRON POSIADAJĄCYCH DZIECI: 1. Co dzieci zmieniły w Państwa życiu? 2. Czy nie radziliście sobie z obowiązkami? 3. Czy w kwestiach dotyczących dzieci porozumiewają się Państwo? 4. Czy kontakty określone co do dzieci sprawdzają się, funkcjonują? 5. Czy dzieci mają zapewnione podstawowe potrzeby? Pomimo przedstawionych powyżej pytań, Stronom nie jest łatwo przygotować się do rozprawy, po której miałoby zapaść orzeczenie rozwiązujące ich małżeństwo poprzez rozwód. Dlatego też warto skorzystać z pomocy adwokata, który w tym pomoże. Być może właśnie Tobie potrzebna jest taka pomoc.
pytania na sprawie rozwodowej forum
