UK. Lekarze nie podali witaminy K po porodzie. Dziecko zmarło Chłopczyk był wcześniakiem, a poród miał miejsce w 34. tygodniu ciąży. które wykazało, że dziecko po porodzie nie Następnie, po otrzymaniu kompletu dokumentów, należy w ciągu trzech dni dostarczyć je do Urzędu Stanu Cywilnego, aby zarejestrować dziecko i odebrać jego akt urodzenia (z adnotacją, że urodziło się ono martwe), zaś dokument ten zastępuje akt zgonu, a na jego podstawie przedstawiciel domu pogrzebowego może odebrać ciało dziecka Twoje dziecko zmarło przy porodzie? Jeżeli podejrzewasz, że dziecko zmarło na skutek błędu medycznego lub zaniedbań personelu skontaktuj się z kancelarią Lazer & Hudziak, która specjalizuje się w pomocy prawnej związanej z tzw. błędami okołoporodowymi! Zadzwoń i sprawdź jak możemy Ci pomóc tel. 536 007 001. Sekcja zwłok Ponad 5,5 miliona osób obejrzało go w ciągu dwóch dni. Pod nagraniem pojawiło się ponad 17 tys. komentarzy, m.in. "To dziecko to cud!". Większość internautów twierdzi, że jest to kwestia przeznaczenia, a maluszek został pobłogosławiony przez wszelkich bogów. Według nich dziecko miało przeżyć, ponieważ taka była wola boża. Smutek po porodzie kiedyś wydawał ci się niezrozumiały, jednak gdy sama urodziłaś Coż, początki macierzyństwa nie zawsze są radosne. Bywa, że zamiast błogiego szczęścia młodą mamę ogarnia smutek. Meningokoki potrafią zabić nawet w ciągu 24 godzin. Każdy rodzic powinien być więc świadomy takiego zagrożenia. W przypadku zakażenia jedynie szybka reakcja potrafi uratować życie dziecka. . Stan prawny aktualny na dzień publikacji artykułu Po urodzeniu dziecka świeżo upieczona mama ma zwykle świadomość, że przysługują jej: bezpłatna opieka okołoporodowa przez 6 tygodni po porodzie w domu (i to bez względu na to, czy ma ubezpieczenie), płatny urlop macierzyński, urlop rodzicielski i wychowawczy, a także becikowe. Czy wiesz, że należy ci się również dodatek z tytułu opieki nad dzieckiem w okresie korzystania z urlopu wychowawczego oraz przerwa w pracy na karmienie? Poznaj przywileje i prawa po urodzeniu dziecka. Mama pod szczególną opieką w szpitalu Urodzenie dziecka to nie tylko wysiłek i stres, ale przede wszystkim wielka zmiana w życiu. Zarówno będąc w ciąży, jak i teraz wymagasz szczególnej opieki i wsparcia. Opiekująca się tobą położna powinna zaraz po narodzinach położyć ci malucha na brzuchu (o ile nie ma innych wskazań medycznych). W ciągu 12 godzin dziecko musi zbadać lekarz neonatolog lub pediatra. Badanie to powinno odbywać się w obecności mamy. Personel powinien wspierać cię także w karmieniu, pokazać, jak przystawiać dziecko do piersi i jak sobie radzić, gdy maluch nie chce ssać. Odwiedziny położnej w domu Równie ważna jest opieka położnej w domu. Do końca okresu połogu (przez pierwsze 6 tygodni) położna powinna odwiedzić cię minimum 4 razy. Podczas takich wizyt ocenia stan zdrowia i rozwój fizyczny noworodka. Bada również stan zdrowia mamy, sprawdzając jak obkurcza się macica. Jej obowiązkiem jest również informowanie o możliwych problemach i sposobach ich rozwiązywania. Wszystkie kwestie związane z porodem i opieką nad noworodkiem reguluje Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 20 września 2012 r. w sprawie standardów postępowania medycznego przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych z zakresu opieki okołoporodowej sprawowanej nad kobietą w okresie fizjologicznej ciąży, fizjologicznego porodu, połogu oraz opieki nad noworodkiem. Prawo do urlopu macierzyńskiego Jeśli przed ciążą byłaś zatrudniona, to po porodzie (w dniu narodzin dziecka) nabywasz prawo do płatnego urlopu macierzyńskiego. Jego długość zależy od tego, ile dzieci urodziłaś i jest to odpowiednio: 20 tygodni w przypadku jednego dziecka, 31 tygodni przy urodzeniu bliźniąt, 33 tygodnie przypadku urodzenia trojaczków, 35 tygodni w przypadku czworaczków oraz 37 tygodni w przypadku 5 lub więcej dzieci. Wymiar urlopu macierzyńskiego można wydłużyć, starając się o tzw. dodatkowy urlop. W przypadku urodzenia 1 dziecka dodatkowy urlop macierzyński wynosi 6 tygodni, w przypadku kolejnych to 8 tygodni. Pracownica ma obowiązek wykorzystać podstawowe 14 tygodni. Pozostałe 6 tygodni może wykorzystać ojciec dziecka (tzw. urlop tacierzyński). Pamiętaj, że ojciec, który przechodzi na taki urlop, otrzymuje zasiłek macierzyński oraz jest chroniony przed wypowiedzeniem i rozwiązaniem umowy o pracę. Prawo do zasiłku macierzyńskiego – ale nie na umowie o dzieło! Przysługuje on każdej kobiecie, która urodziła dziecko w trakcie zatrudnienia lub przyjęła je na wychowanie. Pamiętaj, że zasiłek ten przysługuje tylko w przypadku umów o pracę, umów zlecenia lub w przypadku samozatrudnienia, gdy były odprowadzane składki chorobowe. Umowa o dzieło wyklucza natomiast możliwość uzyskania zasiłku macierzyńskiego. Wynika to z faktu, że składka chorobowa nie jest odprowadzana. Zasiłek macierzyński wypłacany jest przez ZUS i przysługuje w okresie podstawowego i dodatkowego urlopu macierzyńskiego. Jego wysokość obliczamy na podstawie średniej arytmetycznej wynagrodzenia z okresu 12 miesięcy poprzedzających miesiąc, w którym nastąpiła niezdolność do pracy. W takim przypadku przysługuje ci zasiłek w wysokości 100%. 26 tygodni urlopu rodzicielskiego dla mamy i taty To następne uprawnienie, które przysługuje nie tylko świeżo upieczonej mamie, ale również tacie. Korzystanie z tej formy udogodnienia nie jest obowiązkowe jak w przypadku podstawowego urlopu macierzyńskiego. Urlop rodzicielski może trwać maksymalnie 26 tygodni bez względu na liczbę dzieci urodzonych przy jednym porodzie i może być wykorzystywany w ratach. Decyzja o przerwaniu kariery zawodowej na tak długi czas zwykle jest podejmowana przez młodych rodziców najpóźniej jak to możliwe. Pamiętaj: jeśli podejmiesz ją minimum 2 tygodnie przed zakończeniem dodatkowego urlopu macierzyńskiego, nie możesz go przerwać i wrócić wcześniej do pracy. Rodzice sami mogą ustalić wymiar urlopu, np. 8 tygodni. Aby zrezygnować z urlopu rodzicielskiego lub zmniejszyć czas jego trwania, młoda mama powinna złożyć odpowiedni wniosek u pracodawcy. W piśmie tym powinna także zaznaczyć, jaki wymiar urlopu wykorzysta tata. Aby otrzymać prawo do zasiłku w trakcie trwania urlopu rodzicielskiego, powinnaś złożyć taki wniosek do 14 dni po porodzie. Przez cały okres podstawowego i dodatkowego urlopu macierzyńskiego oraz urlopu rodzicielskiego będziesz otrzymywać (lub ojciec dziecka) zasiłek macierzyński w wysokości 80% podstawy zasiłku. Jeśli jednak złożysz podanie o urlop po terminie 14 dni, wówczas nie ma możliwości rezygnacji z pełnego wymiaru urlopu oraz rozłożenia urlopu na raty. Jeśli w ogóle nie złożysz wniosku, wówczas za okres podstawowego i dodatkowego urlopu macierzyńskiego przysługiwać będzie zasiłek w wysokości 100% podstawy wymiaru, natomiast za okres urlopu rodzicielskiego (o ile zdecydujesz się go wykorzystać) zasiłek w wysokości 60% podstawy wymiaru. 36 miesięcy urlopu wychowawczego Udzielany jest w celu sprawowania opieki nad dzieckiem, jeśli pracownik był zatrudniony przez okres co najmniej 6 miesięcy (wliczając poprzednie okresy zatrudnienia). Wymiar urlopu wychowawczego wynosi maksymalnie 36 miesięcy i można go podzielić na 5 części. Całość urlopu należy wykorzystać do ukończenia przez dziecko 5. roku życia. Jeśli jedno z rodziców lub opiekunów wystąpi z wnioskiem o urlop wychowawczy, istnieje możliwość przeniesienia prawa do urlopu na drugiego z rodziców wyłącznie w wymiarze 1 miesiąca. Prawo do pełnego wymiaru urlopu uzyskuje rodzić w następujących przypadkach: gdy drugie z rodziców nie żyje lub nie przysługuje mu władza rodzicielska, został jej pozbawiony lub jego prawa są zawieszone oraz kiedy dziecko pozostaje pod opieką jednego opiekuna. W przypadku złożenia wniosku o udzielenie urlopu wychowawczego np. w okresie wypowiedzenia umowy o pracę lub innych czynności zmierzających do jej rozwiązania, urlopu udziela się na okres nie dłuższy niż do dnia rozwiązania umowy. Pamiętaj! Rodzice lub opiekunowie mogą korzystać z urlopu wychowawczego jednocześnie przez okres 4 miesięcy! W szczególnych przypadkach istnieje również prawo do dodatkowego urlopu wychowawczego w wymiarze 36 miesięcy. Prawo to przysługuje w sytuacji, gdy wychowujemy niepełnosprawne lub przewlekle chore dziecko wymagające szczególnej opieki. Dodatkowy urlop należy jednak udokumentować orzeczeniem o niepełnosprawności oraz wykorzystać do 18. roku życia dziecka. Należy pamiętać, że urlopu wychowawczego udziela się tylko i wyłącznie na wniosek pracownika i jest to świadczenie niepłatne. Szczegółowe zasady jego udzielania określa rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie szczegółowych warunków udzielania urlopu wychowawczego. Istnieje jednak dodatek z tytułu opieki nad dzieckiem w okresie korzystania z urlopu wychowawczego, który przysługuje matce, ojcu dziecka lub jego prawnym opiekunom nie dłużej niż przez okres: 24 miesięcy (opieka nad jednym dzieckiem), 36 miesięcy (opieka nad więcej niż jednym dzieckiem urodzonym podczas jednego porodu) lub 72 miesięcy kalendarzowych (opieka nad dzieckiem niepełnosprawnym). Becikowe, czyli jednorazowa zapomoga z tytułu urodzenia dziecka Świadczenie to jest wypłacane w Polsce już od kilku lat. Należy jednak pamiętać, że od 2014 roku przysługuje ono rodzicom, którzy spełnili określone warunki. Podstawowym wymogiem otrzymania zapomogi jest złożenie wniosku najpóźniej do 12 miesięcy po porodzie oraz pozostawanie przez matkę dziecka pod opieką ginekologa lub położnej przynajmniej od 10. tygodnia ciąży do porodu. Kolejnym, równie istotnym, wymogiem jest spełnienie kryterium dochodowego. W 2015 roku dochód na osobę w rodzinie nie mógł przekroczyć 1922 zł netto. Pamiętaj, że dołączenie do wniosku wszystkich zaświadczeń jest obowiązkiem osoby składającej prośbę o udzielenie zapomogi. Niedopełnienie wszystkich formalności może skutkować nieprzyznaniem świadczenia. Do tej pory każdy świeżo upieczony rodzic lub opiekun otrzymywał jednorazowo 1000 zł na dziecko. W pracy masz prawo do przerw na karmienie Gdy zdecydujesz się na powrót do pracy, również jesteś chroniona. Masz prawo do przerw na karmienie wliczanych do czasu pracy. Przysługują one w sytuacji, gdy karmisz jedno lub więcej dzieci, a czas pracy przekracza 4 godziny na dobę. W przypadku zatrudnienia w pełnym wymiarze (8 godzin dziennie) masz prawo do 2 przerw po 30 minut, gdy karmisz jedno dziecko, gdy karmisz dwoje czas przerwy wydłuża się do 45 minut. Gdy twój czas pracy nie przekracza 6 godzin dziennie, obowiązuje tylko jedna 30 lub 45-minutowa przerwa. Możesz również wystąpić do pracodawcy z wnioskiem o połączenie przerw w jedną i rozpoczynać lub kończyć pracę odpowiednio wcześniej lub później. Zobacz też: Pierwszy miesiąc z noworodkiem – błędy, które popełniają młode mamy Mama po godzinach? Pamiętaj, że opiekując się dzieckiem do ukończenia 4. roku życia, możesz odmówić pracy w godzinach nocnych i nadliczbowych oraz w systemie pracy przerywanej, a także wykonywania dodatkowych obowiązków, np. delegowania poza stałe miejsce pracy. Pracodawca ma obowiązek akceptować każdą decyzję rodzica lub opiekuna prawnego dziecka. Nie musisz jednak rezygnować ze wszystkich dodatkowych zobowiązań, masz prawo do korzystania z przywilejów w całości lub wybrania tylko niektórych z nich. Jeśli ty i twój partner jesteście aktywni zawodowo, wówczas z tego przywileju może skorzystać tylko jedno z was. Gdy dziecko zachoruje… Czasem zdarzają się także sytuacje nieprzewidziane, np. choroba dziecka. Tę kwestię również reguluje prawo. Każdemu rodzicowi lub opiekunowi wychowującemu dziecko do 14. roku życia przysługuje prawo do zwolnienia od pracy za wynagrodzeniem. Zwolnienie to obejmuje 2 dni w ciągu całego roku kalendarzowego. Pamiętaj! Po powrocie do pracy powinnaś wrócić na to samo lub równorzędne stanowisko! Mama (i dziecko) ma prawo do bezpłatnej opieki lekarskiej Zgodnie z polskim prawem nawet nieubezpieczona mama ma prawo do bezpłatnej opieki lekarskiej. Opieką tą objęte jest również dziecko. Czas trwania bezpłatnej opieki (w przypadku niepracujących mam) trwa aż do końca połogu, czyli do 6 tygodni po urodzeniu dziecka, i obejmuje wszystkie procedury medyczne, łącznie z refundacją leków. Po tym okresie będziesz musiała niestety udać się do Urzędu Pracy lub skorzystać z ubezpieczenia członka rodziny. Osoba ubezpieczona, za którą jest odprowadzana składka zdrowotna, ma obowiązek zgłosić do ubezpieczenia zdrowotnego (u swojego płatnika) członków rodziny, gdy nie posiadają oni prawa do takiego ubezpieczenia. Przywileje i prawa kobiet po urodzeniu dziecka – korzystaj, bo warto Korzystanie ze swoich praw nie powinno być odbierane jako coś wstydliwego. Więź, jaka rodzi się między tobą a dzieckiem, jest bardzo ważna i niepowtarzalna. Nie da się jej odbudować z dnia na dzień, dlatego jeśli tylko masz taką możliwość, korzystaj z urlopu macierzyńskiego, rodzicielskiego i wychowawczego. Data publikacji: 09/09/2015, Data aktualizacji: 29/10/2021 Dziecko, które umiera, w którymkolwiek momencie swojego życia, choćby przed swoimi narodzinami, jest takim samym człowiekiem jak Ty czy ja. Należy mu się szacunek, godne traktowanie, a zatem i godny pochówek. Prawo zapewnia nam możliwość godnego pochówku dziecka, także tego, które zmarło przed swoimi narodzinami. Poniżej podane są informacje pomocne rodzicom dla pochowania ich dziecka. KROKI POSTĘPOWANIA w celu pochowania dziecka zmarłego przed narodzeniem: – Jeśli rodzice dowiadują się w szpitalu, że ich dziecko zmarło, warto od razu zastrzec chęć odbioru jego ciała. – Szpital na prośbę rodzica ma obowiązek wystawić pisemne zgłoszenie urodzenia martwego dziecka, w którym wymagane jest określenie płci dziecka. W przypadku niemożności stwierdzenia płci rodzice mogą: Pierwsza możliwość: Wykonać badania genetyczne na własny koszt w celu określenia płci dziecka. Lekarz na podstawie wyniku badań wystawia zgłoszenie urodzenia martwego dziecka ↓ Rodzic dziecka lub oboje (jeśli nie są małżeństwem) rejestruje dziecko w Urzędzie Stanu Cywilnego w celu otrzymania aktu urodzenia dziecka z adnotacją, iż dziecko urodziło się martwe. ↓ Akt urodzenia z odpowiednią adnotacją jest dokumentem potrzebnym do: – przeprowadzenia pogrzebu, – uzyskania należącego się matce dziecka 8 tygodniowego płatnego urlopu macierzyńskiego oraz wypłaty zasiłku pogrzebowego z ZUS. Przysługują także świadczenia związane ze śmiercią członka najbliższej rodziny: urlop okolicznościowy (2 dni). lub drugie rozwiązanie: Poprosić o wydanie karty zgonu w celu pochówku (nie wymagane podanie płci). W tym przypadku pochówek dokonywany jest na koszt własny rodziców (nie wypłacany jest zasiłek pogrzebowy). Matka dziecka nie otrzymuje również płatnego urlopu macierzyńskiego. FORMALNOŚCI POGRZEBOWE Zgodnie z Polskim prawem rodzice mogą pochować swoje dziecko bez względu na czas trwania ciąży. Mogą tego dokonać na cmentarzu parafialnym bądź komunalnym Jeśli rodzice zrezygnują z tego prawa i nie odbiorą ciała dziecka obowiązek pogrzebu spada na gminę. We Wrocławiu od 2014 roku dzieci te są chowane w zbiorowym Grobowcu Dziecka Nienarodzonego na Cmentarzu Osobowickim (kwatera 79). Warto pamiętać, że każda osoba, która zgłosi chęć pochowania zmarłego dziecka, może to uczynić. Należy jednak zaznaczyć, iż pochowanie dziecka przez rodziców we własnym zakresie pomaga im w dobrym przebyciu żałoby po śmierci ich maleństwa. Jeśli rodzice, którzy odebrali ze szpitala ciało dziecka, pragną pogrzebu katolickiego zgłaszają się do parafii z odpisem aktu urodzenia lub kartą zgonu i proszę o pogrzeb wg formularza pogrzebu dziecka nieochrzczonego. Rytuał pogrzebowy przewiduje pełny pogrzeb w obecności ciała dziecka. Msza Święta odprawiana jest w szatach koloru białego. Teksty odmawianych modlitw, specjalnie dostosowane do sytuacji straty dziecka nieochrzczonego, wskazują, że jest to raczej msza w intencji tych, którzy cierpią z powodu straty dziecka. „Boże, Ty przenikasz ludzkie serca i udzielasz im pociechy. Ty znasz wiarę tych rodziców. Utwierdź ich przekonanie, że dziecko, które opłakują, ogarnia Twoja ojcowska miłość.” Uwagi: -Warto pamiętać, że ciału martwo urodzonego dziecka bez względu na czas trwania ciąży należny jest szacunek, przysługujący według przepisów obowiązującego prawa, każdemu zmarłemu. Zachowania godzące w prawa rodziców do godnego traktowania ich dziecka po śmierci oraz ich samych, mogą stanowić naruszenie dóbr osobistych, konstytucyjnie chronionych. -Rodzice mają prawo do uzyskania całości dokumentacji medycznej dotyczącej przebiegu ciąży oraz porodu albo poronienia -Prawo do rejestracji w USC oraz pochówku dotyczy także tych dzieci, które zostały poronione/urodzone w domu – lekarz pogotowia lub prowadzący ciążę powinien wypełnić stosowne dokumenty – Prawo do rejestracji dziecka w USC dotyczy także dzieci, które zostały poronione/urodzone poza granicami Polski, nawet jeśli państwo, w którym doszło do poronienia/porodu prawo to ogranicza np. ze względu na długość trwania ciąży. – W przypadku posiadania ubezpieczenia na wypadek śmierci dziecka należy się wypłata odszkodowania niezależnie od jego wieku. – Po wypisaniu żony ze szpitala, mąż może otrzymać od lekarza rodzinnego zwolnienie lekarskie na opiekę nad żoną na okres do 1 miesiąca, co jest związane z wypłatą zasiłku opiekuńczego. Diagnostyka i leczenie: – Warto starać się w miarę możliwości zdiagnozować przyczynę poronienia. Na pewno warto zacząć prowadzić obserwacje cyklu i skonsultować się z lekarzem specjalizującym się w Naprotechnologii, który będzie miał więcej narzędzi do zdiagnozowania prawdopodobnych przyczyn poronienia. Badania hormonalne progesteronu, w określonych dniach cyklu kobiety, umożliwiają zastosowanie odpowiedniego leczenia. Więcej informacji na ten temat można znaleźć w serwisie: Gdzie szukać pomocy we Wrocławiu: – Centrum Troski o Płodność ( diagnostyka i leczenie przyczyn poronienia) Grupoa wsparcia dla rodziców po stracie dziecka i Poradnia Rodzinna (wsparcie psychologiczne i terapia) przy Fundacji Evangelium Vitae: – Wrocławskie Hospicjum dla dzieci (otwarta grupa wsparcia dla rodziców po stracie dziecka): – Poradnie Rodzinne (wsparcie psychologiczne) finansowane przez Urząd Miasta: – Grupy wsparcia dla rodziców po stracie są prowadzone przez Fundację By Dalej Iść: – Bardzo dużo pomocnych tekstów i informacji można znaleźć na stronie oraz na – Dyżur telefoniczny Stowarzyszenia Rodziców po Poronieniu (pomoc prawna) tel. 692 006 778 – Bezpłatna infolinia Rzecznika Praw Pacjenta przy Ministrze Zdrowia: 0 800 190 590 Świadectwo mamy: Życie Michałka zamknęło się między Triduum Paschalnym a Wniebowstąpieniem Pana Jezusa. Tamta wiosna była szczególna. Wszystko pachniało, kwitło – cała przyroda kipiała radością… i ja razem z nią. Pamiętam tą niedzielę Wniebowstąpienia, kiedy była dziękczynna Msza Św. za poczęcie naszego Synka. Było tak ciepło i cudownie w powietrzu. Nawet w kościele zrobiło mi się słabo – normalne w stanie błogosławionym. W następną niedzielę mimo słońca pogody już było mi tak jakoś zimno… Potem byłam u lekarza. Planowa wizyta. I te słowa: “Nie słyszę tętna. To stało się jakiś tydzień temu.” Nie docierało do mnie co ten lekarz mówi. Nawet płakać nie mogłam. Wybiegłam na ulicę, widziałam, że ludzie normalnie się śpieszą jakby nigdy nic. To było takie dziwne – nic nie było już jak przedtem. W domu dopiero płacz i córeczka bezsilnie kopiąca kanapę, setki pytań. A więc zdążyliśmy choć podziękować Bogu za dar tak krótkiego życia Synka. To jedynie było ukojeniem, po bezdusznych procedurach w szpitalu. Nie dano nam okazji by się z Nim pożegnać, wyśmiano. Wszystko działo się za szybko. Prosto ze szpitala wsiadłam w pociąg i dotarłam na rekolekcje gdzie czekała na mnie reszta rodziny. Tak sama chciałam. Nie mogłam wracać do pustego domu. Dziś gdy od śmierci Michałka minęły ponad dwa lata wreszcie zrozumiałam, że Pan Bóg go zabrał, bo to Dzieciątko okazało się ważniejsze od Niego samego. Ale Bóg zbierał z wielką delikatnością każdą moją łzę i mimo wszytko widzę dobro i owoce tego krótkiego Życia. Dziś mogę Mu dziękować za dar życia Michałka. Dziś wiem, że jest świętym wpatrującym się w oblicze Boga samego i naszym bliskim orędownikiem przed Jego tronem. Agnieszka MODLITWA Boże, nasz Ojcze, czas upływa, a mnie łzy napływają do oczu, w sercu mam jakby ciężar…Ty dobrze wiesz, jak bardzo chciałam urodzić to dziecko, które nosiłam w sobie. Świadomie i dobrowolnie nie robiłam niczego przeciwko niemu ani przeciw jego życiu, a jednak… stało się…! Umarło, zanim mogłam je zobaczyć, przytulić, nakarmić; zanim ono mogło zobaczyć świat i twarze swoich rodziców. Wierzę jednak, że to dziecko żyje u Ciebie i jest szczęśliwe. To powinno mnie uspokajać, tym bardziej że nie było w tej śmierci mojej winy, bo nie miałam złej woli. Jednak szatan korzysta z mojego smutku, próbuje uderzać w moje serce i wchodzić między mnie a Ciebie, mój Ojcze Niebieski! Chce koniecznie wzbudzić we mnie wyrzuty sumienia, że może coś zaniedbałam, za mało się oszczędzałam, mogłam coś jeszcze robić. Przez to chce wejść między Ciebie i mnie, wzbudzić lęk, rozgoryczenie, poczucie życiowej pustki, chce mnie odciągnąć od modlitwy. Boże, nie pozwalaj mu na to! Przezwyciężając tę „chmurę”, która mnie otacza i dusi, z pewnym wysiłkiem modlę się do Ciebie: Dziękuję Ci, Boże, za tak krótkie życie ziemskie tego maleńkiego dziecka, przez które zdążyło sobie ono zasłużyć na szczęście wieczne! Wielbię Cię w wypełnieniu się Twojego Ojcowskiego planu wobec niego i w Twojej decyzji, by właśnie w tej, a nie w innej godzinie, posłać Anioła Śmierci po jego duszę. Ty wiedziałeś, co jest dla niego najlepsze, i to właśnie otrzymało z Twej dobroci. Umierając, uniknęło okazji do grzechu i pokus szatana. Pozwól mi, Boże, spotkać moje dziecko w chwale Nieba, a teraz wysłuchaj jego modlitw, które zanosi do Ciebie za swoimi bliskimi. Na jego prośbę napełnij moje serce swoim pokojem. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen. Oczekiwania rodziców po stracie dziecka 1. Chciałabym, by moje dziecko nie umarło. Chciałabym mieć je z powrotem. 2. Chciałbym, abyś się nie bał wymawiać imienia mojego dziecka. Moje dziecko istniało i było dla mnie bardzo ważne. Potrzebuję usłyszeć, że było ono ważne także dla Ciebie. 3. Jeśli płaczę lub reaguję emocjonalnie, gdy mówisz o moim dziecku, chciałabym, byś wiedział, że to nie dlatego, że mnie ranisz. Czuję wówczas, że pamiętasz; czuję twoją troskę! To śmierć mojego dziecka jest przyczyną moich łez. Rozmawiając ze mną o moim dziecku, pozwoliłeś mi podzielić się smutkiem. Dziękuję Ci za to. 4. Chciałbym, abyś nie „zabijał” ponownie mego dziecka, usuwając ze swojego domu jego zdjęcia, rysunki, pamiątki po nim. 5. Bycie rodzicem w żałobie nie jest zaraźliwe, więc chciałbym, byś mnie nie unikał. Potrzebuję Cię teraz bardziej niż kiedykolwiek. 6. Potrzebuję urozmaicenia, chcę usłyszeć, co u Ciebie, lecz chcę także, byś i ty mnie słuchał. Mogę być smutna. Mogę płakać, lecz chciałabym, byś pozwolił mi mówić o moim dziecku. To mój ulubiony temat. 7. Wiem, że często o mnie myślisz i się za mnie modlisz. Wiem, że śmierć mojego dziecka boli Cię także. Chciałabym o tym usłyszeć: powiedz mi to przez telefon, napisz list lub uściśnij mnie. 8. Chciałabym, abyś nie oczekiwał, że moja żałoba skończy się wraz z upływem sześciu miesięcy. Pierwsze miesiące są dla mnie szczególnie traumatyczne; chciałabym jednak byś zrozumiał, że mój żal nie będzie mieć końca. Będę cierpiał z powodu śmierci mojego dziecka aż do ostatniego dnia mego życia. 9. Naprawdę staram się „zaleczyć”, chciałabym jednak byś zrozumiał, że nigdy nie będę w pełni wyleczona. Zawsze będę tęskniła za moim dzieckiem i będę pełna żalu, że już nie żyje. 10. Chciałabym, abyś nie oczekiwał ode mnie „niemyślenia o tym” lub „bycia szczęśliwą”. Przez długi czas nie sprostam żadnemu z tych oczekiwań. 11. Nie chciałbym, abyś traktował mnie jak „obiekt litości”, chciałbym jednak byś pozwolił mi na smutek. Zanim się „wyleczę”, to musi boleć. 12. Chciałabym, abyś zrozumiał, że moje życie roztrzaskało się w drobny mak. Wiem, że to przygnębiające być blisko mnie, gdy tak czuję. Proszę bądź cierpliwy w stosunku do mnie, tak jak i ja jestem. 13. Gdy mówię „u mnie w porządku”, chciałabym, byś zrozumiał, że nie jest mi dobrze, a każdy dzień to zmaganie się ze śmiercią mojego dziecka. 14. Chciałabym, byś wiedział, że wszystkie moje reakcje związane z żałobą są normalne. Możesz spodziewać się depresji, złości, wszechogarniającego poczucia beznadziei i smutku. Proszę więc, wybacz mi, że czasem jestem cicha i wycofana, innym zaś razem irytuję się i zachowuję ekscentrycznie. 15. Twoja rada, a by „żyć dzień za dniem” i tak odmierzać czas, jest doskonała. Jednak w tej chwili dzień to zbyt dużo i zbyt szybko dla mnie. Chciałabym czuć, że daję sobie radę z godziny na godzinę. 16. Zaproponuj od czasu do czasu, żeby pojechać ze mną na cmentarz, zapalić lampkę, pomilczeć chwilę. Nie za często, tylko czasami. Daj mi znać, że pamiętasz. 17. Nie mów: jesteś młoda, będziesz miała kolejne dzieci. Być może będzie dane mi się cieszyć jeszcze niejednym dzieckiem, najpierw jednak muszę opłakać to, które odeszło. I żadne inne dziecko mi go nie zastąpi. 18. Najważniejsze: Wspomnij czasem o moim dziecku. Nie udawaj, że nie istniało. Słowa mniej bolą niż uporczywe milczenie. M. Harrison 15 października – Dzień Dziecka Nienarodzonego obchodzony jest w wielu krajach, w tym także w Polsce. Informacje o wrocławskich obchodach dnia dziecka nienarodzonego dostępne są na stronach oraz

moje dziecko zmarło po porodzie